Nog steeds blijft de discussie rond abortus actueel… Elk jaar immers maken 50.000 vrouwen en mannen in België en Nederland een abortus mee. Dit betekent meer dan 55 per dag in België en meer dan 80 per dag in Nederland. Abortus is 30 jaar legaal in België en 35 jaar in Nederland.

In deze video vertel ik over het boek in een filmpje dat door onze gemeente cadeau werd gegeven.

Ik ben als ervaringsdeskundige en door mijn werk als seksuologe en massagepraktijk hiermee geconfronteerd. Ik zit in een lotgenotengroep en krijg veel mails van mensen die mijn boek lazen. Een beslissing voor abortus is niet gemakkelijk. De verwerking kan voor 60% van de betrokkenen moeilijk verlopen. Het taboe opheffen zou al een grote hulp zijn. Daarom schreef ik dit boek. Het taboe zorgt immers voor veel onnodig leed op verschillende vlakken.

Mijn boek bestaat uit twee delen. In het eerste deel zitten  24 getuigenissen van vrouwen en 12 getuigenissen van mannen die in hun leven met abortus te maken hadden, zowel uit België als uit Nederland. Het zijn interviews, mails of brieven. Mijn eigen verhaal staat er ook in. Dit boek kan ook in het onderwijs als preventiemateriaal aangeboden kan worden.

Het tweede deel bevat het therapeutische luik waarin verschillende facetten van abortus aan bod komen. Belgische en Nederlandse organisaties en therapeuten  geven weer hoe ze met de besluitvorming of de verwerking van abortus omgaan. Er zitten bijdragen in van FARA vzw, FIOM, SENSOA vzw, LEVENSADEM en ook van Manu Keirse, Georges Lambrechts, Frida Bogaerts, Sabine Cocquyt, Marina Riemslagh, Maarten Ghysels, Riet van Rooij , Basti Baroncini die een wereldprimeur schreef over mannen en abortus, Lenaleen Wagnein, Anna van der Meer, Riet van Rooij, Renild Van den plas, Odilon Mets, Isabel Depestel, Kati Csehek, Leen Huysman, Ria Matheussen, Carole Verbeeck, Sien Hellemans, Myriam De Keye, Miriam De Rycke, Nadine Stroobants en Greet Mermans,

‘Abortus, het taboe nog niet voorbij?’, Gertie Driessen, Kramat, 328 blz.

ISBN: 9789462420458

Mail naar gertiedriessen@gmail.com als je graag een exemplaar koopt. Stort dan 12 euro +6 euro verzendingskosten op BE 75 7330 1692 8651 en stuur je adres per mail.

Reacties op het boek 

Reactie van een dorpsgenoot (januari 2021) :

Beste Gertie, dit is een boek dat zo goed is en zo divers en rijk aan benaderingen. Ik ben een leek hierin en wilde me er toch aan wagen. Het is niet alleen een spiritueel kompas voor verdwaalden maar ook een instrument/steun/inspiratiebron voor zoekenden, denkenden, voor de hulpverlening en voor degenen die beleid voeren.. Gewoon keigoed.

Iemand die het boek recent ( november 2020) aankocht schreef in een mail:

Ik ben je heel dankbaar voor boek dat je hebt geschreven. Dankbaar voor mensen zoals jij op deze wereld. Dankbaar dat je naar buiten bent gekomen met jouw verhaal en dat je er nog bent voor lotgenoten na jouw pensioen.

Ik heb heel veel aan jouw boek.

Spijtig dat ik boek niet heb gevonden vóór mijn beslissing. De dokters zouden dit moeten weten en abortus klinieken zeker. Ik raad hun aan iedereen het advies geven om boek te lezen bij hun beslissingsproces.

Psychologe : 

“Ik ben volop je boek aan het lezen. Indrukwekkend, en heel mooie getuigenissen! Het moet je toch enorm veel tijd, moeite en doorzettingsvermogen gekost hebben, bewonderenswaardig ! “

Leerkracht: 

“Gertie, ik heb al heel wat getuigenissen uit je formidabel boek gelezen !! Ik word er stil van en heb een grote waardering voor al die mensen die hun verhaal hebben kunnen doen ! Ook jouw verhaal, tijdens de voorstelling van je boek, heeft ons (en samen met ons vele anderen) erg  aangegrepen. Je zo kwetsbaar kunnen opstellen maakt je groot !!! We willen je nogmaals feliciteren met je aangrijpend boek , de geweldige manier waarop je de mensen toesprak en je mooi opzet naar scholen !”

Een studente van 18:

“Ik bleef doorlezen aan de getuigenissen… Het gevarieerde aanbod van de verschillende levensverhalen waarin een abortus een rol speelt zet zeker aan tot nadenken. Ik heb genoten van jouw boek, ondanks de zwaarte van het onderwerp.Het heeft mij ook aha momenten opgeleverd. De wijsheid en inzichten gaan verder dan abortus.  Dank je voor het schrijven van dit boek en het delen van jouw verhaal.  Pijn omgezet naar iets kostbaars voor velen.”

Een vriendin:

“Ondertussen heb ik jouw boek al helemaal uit… confronterend maar gelijkertijd ook heel mooi… wat een steun voor mensen die in zo’n situatie zitten!

Had jij dat maar gehad, denk ik dan… wat goed van jou om de moed op te brengen om het te schrijven….”

Een collega: 

 “Omdat ik hoe langer hoe meer overtuigd ben (geraakt) van het belang van je boek, wil ik er mee voor zorgen dat het ruime verspreiding kan krijgen. Al gedacht aan Bodytalk en weliswaar?”

Een abortusarts:

“Ik ben ongeveer halfweg in jouw boek en het boeit mij zeer erg. Bravo! Eigenlijk verplichte lectuur voor iedereen die in de abortuswereld zit, maar ik kan mij ook voorstellen dat ook heel wat andere mensen er iets aan hebben en zich in bepaalde stukken herkennen. Chapeau ook voor jouw openheid. Het hoofdstuk ‘Hoe verloopt een abortus’ is wel voor verbetering vatbaar…Ik heb het ook alvast gekocht voor een Nederlandse collega.”

Een kennis:

“Bedankt, gertie, enkel mijn moeder heb ik toen over de abortus verteld. Mijn ex heeft zwaar op de beslissing aangedrongen. Het was op dat moment shit. Ik had een dochtertje met problemen toen… Nog eentje met problemen kon ik niet aan. M’n huwelijk was een hel. Het was een rot beslissing op een rot moment. Mijn dochters zijn nu pubers maar als als het onderwerp ‘abortus’ ter sprake komt voel ik me zo’n hypocriet omdat ze t niet weten. Ik kan t geen naam geven. Zo rot, zoveel schuldgevoel over. Nog steeds. De spijt en t gemis komt naar boven telkens ik een baby zie. In mijn hoofd heb ik t proberen plaatsen als een miskraam. Ik heb daar toen een buikvliesontsteking van gekregen. Vreselijk pijnlijk… ik ga jouw boek lezen…..”

Een man met een naam als tattoo op zijn borstkas:

“Ik kies voor een tattoo omdat er een betekenis achter zit. Het is als eerbetoon voor mijn kindje dat ik verloren heb door een abortus. Het helpt mij dit te herinneren en het is een steun in mijn verwerkingsproces. Ik wil niet doen of er niets gebeurd is….”

Een collega:

Ik mail je even wat feedback, alhoewel het moeilijk onder woorden te brengen is wat er in beweging gekomen is na de sessie die ik bij je had.

In feite doen alle woorden afbreuk aan wat ik voel, maar toch een poging.

De diepere laag van mijn onbewust en ongebreideld zorgen voor de ander is helder geworden. Ik voel dat mijn vrouwelijke kant bijgestuurd wordt om in harmonie te komen met mijn mannelijke (ben benieuwd of mij opvliegers nu gaan afnemen in frequentie-> ik weet dat mijn lichaamssignaal is voor dit onevenwicht). Ik kan (en wil) het niet juist vatten met woorden, maar voel dat dit het juiste is voor mijn evolutie.

De synchroniciteit, het ‘goddelijke’ geleide van onze ontmoeting… er zijn geen woorden om mijn gevoel te bevatten: Ik voel me opgetild, oplifted!!

Ik heb een paar stukjes gelezen in je boek: proficiat! Als alle lagen er mogen zijn, acceptatie van alles wat is, is zo bevrijdend!! Want alles heeft zijn plaats, is bedoeld om er te zijn, bestaansrecht voor alles wat is!!!!!!

Katleen Alen, stafmedewerkster van FARA (FARA luistert, informeert en begeleidt bij zwangerschapskeuzes):

Er is ook een online ontmoeting mogelijk, over gans Vlaanderen, via een geheime Facebookgroep, voor mensen met een abortuservaring met uitwisseling van berichten in woord en beeld, groepschats, … https://www.fara.be/zwangerschapsverlies/abortusverwerking/zelfhulp-geheime-facebookgroep   Bij voorbaat dank om ons helpen dit breder bekend te maken bij wie er nood aan zou kunnen hebben! www.faranet.be.  Fara is actief op social media! Blijf op de hoogte via Facebook, Twitter en LinkedIn!

Doordat ik dikwijls spontaan zelf over het boek begin, krijg ik steeds nieuwe verhalen:

“Ik zat in de V.S. en mijn vriendin was zwanger. Ze was op dat moment zwaar verslaafd en wilde geen risico nemen. Ik werd wel totaal buitengesloten….Ik heb geen kinderen meer gekregen.”

“Mijn vriendin was nog niet gescheiden en zwanger van mij. Ze had al twee kinderen. We besloten naar het abortuscentrum in Brussel te gaan. De nacht voor de ingreep had ik het heel zwaar en vroeg haar om het kind te houden. Nu zijn we daar erg gelukkig mee.”

Een man zag het boek op tafel liggen en vertelde dat hij het ook meemaakte. Zijn relatie is nadien stukgelopen. Hij moet er nog regelmatig aan terugdenken. “Ik zou nu ook al een meisje van 7 jaar hebben..”